Prof. Dr hab. Janusz Pajewski 5.05.1907 r. w Warszawie – 10.12.2003 w Poznaniu

Ø  Uczony, dydaktyk, patriota, człowiek głębokiej wiary, wychowawca wielu pokoleń historyków

Ø  Ojciec Zdzisław – ekonomista

Ø  Matka Stefania – nie pracowała

Ø  Jedynak

Ø  Patriotyczna atmosfera w domu (szczególna pamięć o powstańcach)

Ø  Przytaczał fakty z dzieciństwa (m. in. Widział Franciszka Józefa)

Ø  Pobierał nauki na tajnych kompletach

Ø  1918 r. – gimnazjum ziemi mazowieckiej

Ø  1925 r. – zdanie matury, wybranie studiów historycznych, prowadzony przez Oskara Haleckiego

Ø  1929 r. – koniec studiów i obrona pracy doktorskiej

Ø  1933 r. – otrzymanie tytułu doktora habilitowanego „Węgierska polityka Polski w połowie XVI wieku”

Ø  Wojnę spędza w Warszawie i tajnie naucza

Ø  Napisał podręcznik „Historia Polski w XIX w” w czasie wojny ale część maszynopisu zniknęła

Ø  1940 r. – współpraca z propagandą AK

Ø  1943 r. – przedstawiciel delegatury rządu na kraj ds. środkowej europy

Ø  W powstaniu warszawskim zginęła jego rodzina

Ø  1945 r. – powrót do pracy akademickiej, urzędnik w MSZ ds. konsulatów

Ø  XII. 1946 r. – przyjazd do Poznania

Ø  1958 r. – zostaje profesorem zwyczajnym

Ø  Do 2001/2002 r. – prowadził wykłady i nauczał

Ø  Obszary badań:

ü  Stosunki polsko-węgierskie w XVI w.

ü  Niemcoznastwo:

¨       1947 r. – „Niemcy w czasach nowożytnych 1917 – 39”

¨       1958 r. – „Mitteleuropa. Studia z dziejów imperializmu niemieckiego”

ü  II Rzeczpospolita

¨       „Wokół sprawy polskiej. Paryż. Lozanna. Londyn. 1914-18”

¨       1978 r. – „Odbudowa państwa polskiego 1914-18”

¨       1995 r. – „Budowa II Rzeczpospolite. 1918-1926”

ü  I Wojna Światowa

¨       „I Wojna Światowa 1914-18” – kilka wydań

ü  Historia Powszechna

¨       1967 r. – „Historia powszechna 1891-1918” – 11 wydań