Dęby katyńskie

Szczegóły

Kategoria: Uncategorised



Jaromir srebrnym medalistą Międzynarodowej Olimpiady Biologicznej w Londynie.

Szczegóły

Kategoria: Uncategorised

Gospodarzem 28. Międzynarodowej Olimpiady Biologicznej (wtajemniczonym znanej pod jakże sympatycznym skrótem IBO) było Zjednoczone Królestwo. Wyspa osnuta mgłą, wiecznie mokra angielskim deszczem padającym na wilgotne mury zamków i katedr. Także uniwersytetu Warwick w Coventry, mieście w środkowej Anglii, które przez tydzień stało się światową stolicą biologii.

Z czterech stron świata zjechały się najtęższe umysły biologiczne, najsprawniejsze ręce przyszłych chirurgów i najbystrzejsze oczy badaczy żądnych odkryć. Od pracowitych miast niemieckich, przez mroźne lodowce Islandii, bezkresne stepy Mongolii, gorące plaże Indonezji, wilgotne lasy Brazylii, tolkienowskie góry Nowej Zelandii, po dzikie prerie Stanów Zjednoczonych ściągnęły drużyny reprezentacji narodowych na bój, by zwyciężyć lub polec w walce.

Na tych pełnych patosu polach uniwersyteckich, na ubitej laboratoryjnej ziemi przygotowano już serie zadań, którym podołać mogli nieliczni. Rywali było wielu: 68 krajów, 245 uczestników. Walka musiała być zacięta...

Tak też myślała sobie polska drużyna (w składzie: Paulina Smaruj, Paweł Tyrna, Albert Roetchel i ja; członkowie jury: dr Łukasz Banasiak, dr Piotr Bernatowicz, dr Takao Ishikawa) w drodze do Wielkiej Brytanii. Syndrom kruszycieli kopii zniknął jednak wraz z postawieniem stopy na Wyspie. W kampusie uniwersyteckim Warwick znaleźliśmy się w innym świecie. Utworzył się tam bowiem osobliwy ekosystem, złożony z młodych biologów wszelkiej maści. Ludzie o jakże skrajnie odmiennych kulturach byli niezwykle otwarci i przyjaźni, wkrótce więc rozmieszczenie populacji przybrało formę skupiskową. Mogliśmy nawiązać kontakty i przyjaźnie z rówieśnikami z najdalszych krańców świata. Tak jak w nauce nie było tutaj granic, stereotypy i uprzedzenia wobec innych nacji nie miały znaczenia. Każdy wnosił coś ze swoją kulturą, dostając w zamian biologiczny tygiel pełen niebanalnych pomysłów.

Na etap praktyczny zawodów składały się trzy pracownie: Biochemiczna, Botaniczna i Fizjologii Rozwoju, każda trwała po 2 godziny. Do ciekawostek należy, że do sekcji użyto zwierzęcia najmniejszego w historii IBO (larwę przedstawiciela Diptera). Etap teoretyczny to 2 trzygodzinne testy, w których zbombardowano nas informacjami o brytyjskich naukowcach, utwierdzając w przekonaniu, że gospodarzem jest biologiczna potęga intelektualna (Royal Society of Biology).

Zaznajomiono nas również z bogatym brytyjskim dziedzictwem kulturowym. Liczne wycieczki, np. do średniowiecznego Zamku Warwick, z imponującymi wieżami szarpiącymi mgłę, z których jednak dało się dojrzeć inscenizację turnieju rycerskiego i pokazy sokolnicze. Zobaczyliśmy również słynne ruiny katedry w Coventry, pozostałości bombardowania niemieckiego, pozostawione jako pomnik wojennej tragedii, a także tę nową, odbudowaną wkrótce po wojnie, żywy symbol powstawania miasta z popiołów. Odwiedziliśmy również muzeum transportu, z lśniącymi limuzynami i najnowocześniejszymi pół rakietami, pół samochodami.

Wieczory umilały nam doskonałe stand-upy, jak Zombie-Science, Ugly Animal Roadshow czy British Barbeque.

Wreszcie nadszedł Awards Dinner, ceremonia końcowa rozdania nagród. Przy słowiańskim stole (Polacy, Czesi, Słowacy) oczekiwaliśmy w napięciu na ogłoszenie wyników Olimpiady. Ostatecznie zwycięzcą został przedstawiciel Chińskiej Republiki Ludowej, Haoyu Zhou. Polacy zdobyli 3 medale srebrne i 1 brązowy, co jest ponoć najlepszym wynikiem od 16 lat. W klasyfikacji medalowej Polska zajmuje 17 miejsce (ex aequo z Indiami, najlepiej wypadło USA), w klasyfikacji punktowej Polska zajmuje 14 miejsce (I miejsce USA). Wśród pierwszych miejsc niepodzielnie królują Azjaci, co jest godne podziwu. Tak więc zwycięskie piersi obciążą ordery i wstęgi spłyną z ramion sytych chwały.

Party kończyło 28 edycję IBO. Chociaż już o 4 rano odjazd, nikt nie chciał wracać do pokojów. Tu byli ci niezwykli ludzie, w których oczach widziało się pasję, mimo różnic w kolorze tęczówki, z którymi znalazło się wspólny język mimo tylu różnic na tle kulturowym, światopoglądowym itd. Nie tyle angielski, co biologia była naszym lingua franca. Losy najlepszych biologów świata krzyżowały się tu w jakiś sposób z moim przez chwilę... Tej chwili nie chciało się stracić... Tej nocy spałem godzinę.

Jaromir

Matura 2017

Szczegóły

Kategoria: Uncategorised

W naszej szkole trwają egzaminy maturalne. Absolwenci rozpoczęli sesję 4 maja egzaminem z języka polskiego, a zakończą 23 maja egzaminem z języka włoskiego. Wszystkim życzymy powodzenia!

Wyniki Powiatowego Konkursu „Z językiem polskim za pan brat”

Szczegóły

Kategoria: Uncategorised

W etapie szkolnym można było zdobyć maksymalnie 29 punktów.

a) liceum:

        1.    Aleksandra Buczak kl. 2g (25,5 pkt)

               Kamil Niemiec kl. 2f (25,5 pkt)

        2.    Krzysztof Kogut kl. 3a (25 pkt)

        3.    Karolina Dzierwa kl. 2f ( 24,5 pkt)

               Szymon Świerk kl. 2a (24,5 pkt)

b) gimnazjum dwujęzyczne:

        1.    Witold Rumin kl. I (25 pkt)

        2.    Julia Kipa kl. I (21 pkt)

        3.    Zuzanna Grecka kl. II (20,5 pkt)

               Natalia Wielgus kl. I (20, 5 pkt)

Plan lekcji w czasie rekolekcji wielkopostnych

Szczegóły

Kategoria: Uncategorised

Plan lekcji - kliknij

Stellarator Wendelstein 7-X (W7-X)

Szczegóły

Kategoria: Uncategorised

„…Mamy taką wizję: na brzegu morza stoi elektrownia, rurą płynie do niej woda morska, kominem ulatuje hel , a do sieci elektrycznej płynie prąd. Jest tylko jeden problem, nie wiemy, co ma być w środku tej elektrowni.”

Tak w 1956r. wypowiedział się R.S. Pease (były dyrektor programu fuzji w UK).

Instytut Maxa Plancka, Model Stellaratora W7-X  - autor zdjęcia Wiesław Ostafin, Greifswald, Niemcy, 09.2011r.

Dzisiaj już wiemy co ma być w środku tej elektrowni: w środku ma być plazma o temperaturze 150 milionów kelwinów, a generowanie energii ma gwarantować kontrolowana  rekcja syntezy termojądrowej. Synteza termojądrowa jest reakcją zachodzącą powszechnie we Wszechświecie – to źródło energii gwiazd. Plazma o tak gigantycznej temperaturze, to bardzo gorący gaz, który ma skłonności do ekspansji( tak jak np. para wodna z czajnika), dlatego potrzebny jest sposób na powstrzymanie tej ekspansji, czyli jej stabilizacji. Metody diagnostyki plazmy o tak ekstremalnej temperaturze mają być opracowane w reaktorze W7-X.

Obecnie syntezę termojądrową próbuje się przeprowadzać za pomocą dwóch typów urządzeń: tokamaków i stellaratorów.

Tokamak ma komorę próżniową w kształcie torusa (obważanka), otoczonego silnymi magnesami. Plazma z izotopów wodoru, zawieszona w polu magnetycznym, jest podgrzewana do ekstremalnie wysokiej temperatury i musi być stabilizowana prądem płynącym przez tę plazmę, co stwarza dużo problemów natury technicznej. Największy konstruowany obecnie tokamak to reaktor termojądrowy ITER w Cadarache we Francji. Jest to ogólnoświatowe przedsięwzięcie, którego całkowity koszt wyniesie ponad 10 mld euro.

Zaletą drugiego typu urządzeń do syntezy termojądrowej - stellaratorów jest zaś to, że plazma stabilizuje się sama, bez konieczności przepuszczania przez nią prądu. Aby uzyskać ten efekt, plazma musi być ukształtowana w sposób przypominający kilkukrotnie skręconą wstęgę M"biusa. Wiąże się to z koniecznością budowy skomplikowanej komory, otoczonej cewkami magnesów o złożonych kształtach.

Budowany za 2 mld euro stellarator W7-X w Greifswaldzie w Niemczech w Instytucie Maxa Plancka, to największe urządzenie tego typu na świecie. Jego komora będzie ważyć ok. 800 ton, a otaczające ją cewki wytworzą pole magnetyczne o indukcji aż 15 Tesli (ziemskie pole magnetyczne, które obraca wskazówki kompasów, ma indukcję kilkaset tysięcy razy mniejszą). Przewiduje się, że stellarator W7-X rozpocznie pracę w 2014 roku.

Stellarator W7-X w budowie – autor zdjęcia Wiesław Ostafin, Greifswald, Niemcy, 09.2011r.

Polska w przygotowaniach do uruchomienia reaktora W7-X uczestniczy już od 2006 r. W montażu elementów urządzenia uczestniczą naukowcy z Instytutu Fizyki Jądrowej PAN w Krakowie. Fizycy z Instytutu Problemów Jądrowych w Świerku i Politechniki Wrocławskiej wykonali prace wstępne umożliwiające podjęcie decyzji o budowie injektora wiązki neutralnej (służącej do podgrzewania plazmy) - bez tego urządzenia reaktor działałby, ale osiągnąłby istotnie gorsze parametry.

Obliczenia strukturalne wykonują inżynierowie z Politechniki Warszawskiej, z kolei naukowcy z Instytutu Fizyki Plazmy i Laserowej Mikrosyntezy pracują nad diagnostyką neutronową i miękkiego promieniowania X. Naukowcy z Politechniki Opolskiej opracowują diagnostykę spektroskopową, a z Uniwersytetu Szczecińskiego - diagnostykę falową.

 "Udział w dużych projektach międzynarodowych ma kluczowe znaczenie dla naszej nauki. Dzięki pracom przy stellaratorze W7-X utrzymamy renomowaną pozycję polskiej fizyki na arenie międzynarodowej, a firmy z kraju zdobędą doświadczenia pozwalające konkurować na rynku światowym o udział w realizacji największych międzynarodowych przedsięwzięć, takich jak: ITER czy akcelerator jonów i antyprotonów FAIR" - podkreśla prof. Grzegorz Wrochna z IPJ.

Kontakt

Szczegóły

Kategoria: Uncategorised

I Liceum Ogólnokształcące im. Króla Władysława Jagiełły

39-200 Dębica

ul Słowackiego 9

tel.: 14-6702616

fax: 14-6764515

e-mail: liceum@jagiello-debica.edu.pl

adres elektronicznej skrzynki podawczej: /liceum_jagiello/SkrytkaESP/

www.jagiello-debica.edu.pl

www.facebook.com/jagiello.debica

Kalendarz roku szkolnego 2016/2017

Szczegóły

Kategoria: Uncategorised